“İnsan, yaşamı boyunca 1 kişiyi sever. Önceki ve sonrakiler, birer arayış , kaçış ya da aldanıştır ” demiş Goethe Amca. Gerisi teferruattır yani. İyi demiş de, 18. yy’ın sonlarına doğru hani dünyanın dünya olduğu, insanların tek bir şeye odaklanabildiği, ne istediğini bildiği dönemlermiş..
Şimdi gel sen yılda en az 1 telefon değiştir, bu gece tv de kaç adet saçma dizi var uygarlığında buna takıl kal..7 milyara yakın insan var dünyada, kalabalığız artık arkadaşım. Çeşit çok.
Hem parmaklar, vücut biçimimiz teknolojiye göre değişime uğradıysa, kalbimiz de elbet bir iki değişim görmüştür, birkaç oda daha katmıştır kendine kimbilir..Genişlemiştir belki alanı..
Öte yandan, 21. yy’ı da zorluyor olsak, insan işte.. Birisinin en çok kendisini sevdiğini, hep seveceğini, aklında kalacağını bilmek, duymak , görmek, anlamak istemez mi herkes..ister..insani bir şey aslında..
Hani “en çok beni sevdi o, beni unutamayacak” demez miyiz bazen içten içe…
– silverland
Mikroorganizma 