RSS

Yeter ki bensiz olmasın gidişin!

03 Ara

Belki de bir gece, iyice uçtuğun zamanlardan birinde
                                        atlar bir trene gideriz buralardan
                                     Her zaman yedeğimde vardır bilet
                                        Olur da bir gün diye…

Sahi annem de bu trenlerle gitmemiş miydi?
                                     sabaha karşı yarı uyur uğurladığım
                                             ve raylarına hayatımı yatırdığım

İşte yedek intiharlarım, telefon defterim, kül param hepsi cebimde
Hazırım gitmeye ama ya sen?
        Sen de koydun mu sevilerini cebine
            ve hüzünleri
Karşıki kilisenin papazından bir de şarap parası kopardım
                                                               Belki içimizi ısıtırız giderken
                                                                  Umutlarımızı da meze yaparız şarabın yanına
                                                                    İyi de gider hani…

Ama bensiz olmasın gidişin
Tıpkı o gün söz verdiğin gibi
Bırakır da gidersen beni
  Bütün istasyonlarda bütün trenleri beklerim
    Hayatımı raylardan söküp yollarına döşerim
      Sirenler böler sevişmelerimi
       Bütün lokomotiflerden hesap sorarım ya da yargısız infaz.

İşte kastetmemek için başkalarının gidişinerailway
  Ve çıkarmamak için trenleri raylarından
    Bensiz olmasın gidişin

Beklerim seni bütün istasyonlarda
  Bütün trenlere bilet alırım
    Yeter ki bensiz olmasın gidişin…

S.G.

 
2 Yorum

Yazan: 03/12/2013 in Muzik

 

Etiketler: , , ,

2 responses to “Yeter ki bensiz olmasın gidişin!

  1. S G

    05/02/2014 at 16:09

    Kış(tı)

    bitmez sandığın kışlarda
    ipek yolları kapanır
    geçilmez sanırsın

    kış biter
    bir sabah uyanırsın
    tomurcuk çatlar karnında
    taygalarında bir fısıltı
    yeşilin kekre tadı burmaktadır dilini

    kış biter
    bir akşam ansızın
    saçından bir rüzgar geçer
    yazlıklarını katladığın sırayı anımsarsın

    geç kalmazsa bahar
    geçer kış
    ipek yollarında göçebeler
    unutur uyuduğu yolları

    ONBİR 03 ONÜÇ

     

Yorum bırakın