Son dönemde anaakım medyada yer alan kadına şiddetin engellenmesi kampanyalarının başında, ünlü isimlerle gerçekleştirilen fotoğraf çekimi ve sergileri yer alıyor. Çoğunlukla magazin basınında boy boy sevgilileri ve moda kıyafetleri-arabaları-sevgilileri ya da “event”leri ile gördüğümüz birbirinden seçkin(!) isimler, ful makyajlarına yedirilmiş bir iki kötü mor efekti ile kamera karşısına geçiyor. 10 tanesini bir araya koyduğunuzda da oluyor size bir proje işte. Avukatların reklam yapamayıp isimlerini sansasyonel davalarla duyurmaları hesabı bir daha adını sanını belki de hiç duymayacağınız fotoğrafçılar, ünlülerle gerçekleştirdikleri bu projeler sayesinde google çubuğuna adlarını yazıyorlar ve sergileri hakkında çıkan haberleri görüp tatmin oluyorlar.
Hakikaten, ne zaman çıkacak bir babayiğit ve ünlüleri kafese sıkıştırıp kaşını gözünü morartmak yerine gerçekten kocalarından dayak yiyen kadınları bulup ikna edip hiçbirinin yüzüne yer vermeden çektikleri acıları sadece fotoğraflayıp bir sergi açabilecekler? Açamayacaklar değil mi? Çünkü ister, hem de çok şey ister… Bir kere emek ister, vakit ister, ikna kabiliyeti, sanat ve daha pek çok şey ister… ve hiçbir karede ünlü biri olmadığı için kimse ilgi göstermeyeceğinden o proje basında yer almaz. Belki de böyle yapılan projeler var ve benim haberim olmadığı için şu an birilerine haksızlık ediyorum.
Hadi ben de adını geçireyim de, aramalarda bir de bu yazı çıksın…
“Yasemin Özilhan, Işıl Reçber, Derya Şensoy, Ceyda Ateş ve Emel Acar’ın da aralarında bulunduğu 55 isim bu yıl dördüncüsü gerçekleştirilen ‘Her Ses Bir Nefes’ projesi için objektif karşısına geçti. Sanat yönetmenliğini Kenan Bahadır’ın yaptığı projenin fotoğraflarını Hakan Yüksel çekti.” denmiş Hürriyet’teki haberde. Fotoğraflar da oradan naçizane.
Yapın bu projelerden, daha çok yapın da…
Diardi
Mikroorganizma 