Annem, 1969 yılında Gazi Üniversitesi’nde öğrenciyken izlemiş ilk kez Bir Delinin Hatıra Defterini Genco Erkal’dan. Ben
de ilk kez 17 yaşımda izlemiştim yine Ankara’da ama “Can”la. Kültür merkezinin salonu tıklım tıklım dolduğu için dış duvara oyunun yansıtılmasını istemişti kaldırımdakilere özel. Ne düşünce…
40 küsur yıl sonra bu kez birlikte izledik Bir Delinin Hatıra Defterini, yine Genco Erkal’dan… efsaneydi.
Nazım Oratoryosu da dinledim, Memleketimden İnsan Manzaraları da izledim ondan. Her seferinde karnımda bir yumruk. İşin daha fenası, 8. Ferdinand hiç yabancı değil bugünlerde. Genco Erkal, iyi ki var! Onun tutkusu sanırım hepimizi ayakta tutan.
Diardi
Mikroorganizma 