Hakkında söylenecek o kadar çok şey var ki..Paylaşacak o kadar şiiri..Nezaketi, naifliği, derinliği..İlk şiirler, O’ndan feyz alınıp yazılmıştır. Yazdığın her satır O’nun şiiri ile karşılaşıtırılır, bir türlü öyle olmaz, buruşturulur kağıtlar. Sevgiliye ilk şiir, O’ndan seçilmiştir..Hepimiz en az bir kez, “olaydı da şimdi iki tek ataydık karşılıklı, iki satır okusaydı güzel kalbinden” demişizdir. Hatta her Bostancı dolmuşuna binildiğinde, Çınaraltı kahvesinin önüne her gelindiğinde yadedilmiştir..Zerafetini sevdiğimin abisidir..En iyisi, O’nu okumaktır..
Hangi şiirini desem şimdi, hep bir ağızdan şudur dersiniz..İlk yayınlanan şiiri, belki en az bilineni..Sene 1953 …Aylardan Ocak..Yani şiir 61 yaşında…Kendisi aramızdan ayrılalı 14 yıl oldu..Şair gider, şiir kalır…
ŞARKISI BEYAZ
Ayıcılar geçti, affedilmemiş insanlar geçti
Şehirler taş yürekliydi şarkısı-beyaz
İnsanların büyük rüyaları vardı
İnsanlar bir ölümle öldüler ki
Sevgiler arasında şaşırıp
Bir unuttular ki deme gitsin
Ben olanca kuvvetimle halatlara asılıyorum nafile
Ben ayrı düşmüşüm bir kere
Ayrı düşmüşüm insanlardan
Bu yıldız tutmaz mavilikte
Ne deniz ne köpük kar eder bana
Arada bir ağlamak için
Onu kocaman ellerimle sevdim
Ölüm daha saçlarına gelmemişti saçları-beyaz
Saçlarını kestim, şarapla ıslattım
Saçlarını koynumda saklıyorum
Arada bir ağlamak için
Ve suların altında mavileyin
Küstah bir çalparaydı ayağını uzatmış
Mesut hatırasına balıkların
Ve kocaman küfürleriyle sarhoş
Yatardı yavaşlamış tüyleriyle
Gemicilerin öldürdüğü kuş
Siraküzaya uğrayamadık
Torbadaki çakıllara baktım
Sonra dalgalar geldi
Sonra bir mavilik aldı her yerimizi
Nasıl hatırlıyorsan dünyayı
Öyle
Cemal Süreya
(Kaybettiği bir iddia sonucu, soyadındaki bir y’yi sildirdiği söylenen şair)